Ook als schipholservice-chauffeuse wil je natuurlijk een goede indruk bij de klanten achterlaten. Een van de manieren om dit te doen is door te laten zien dat je de rit goed hebt voorbereid, weten wat je doet en waar je bent en zodoende (dus) professioneel overkomt. Zo ook die ene keer. Op de heenweg moest ik klanten in Den Bosch ophalen en de retourrit ging o.a. naar Breda.

Bij de voorbereiding had ik voor mezelf een kopie gemaakt van Den Bosch en, omdat ik toch bezig was, meteen maar een van Breda, want deze stad inkomen is meestal niet zo’n probleem, er weer uitkomen zonder onnodige omwegen, is ooit een heel ander verhaal. Ik kijk dan meteen even welke afslag het gunstigste is voor het adres van mijn cliënt. En tegelijkertijd is dit voor mezelf een erg handige manier om me te oriënteren. Maar omdat sommige klanten ooit een kortere weg weten naar hun bestemming, vraag ik onderweg meestal even welke afslag ik het beste kan nemen. Vaak komt het overeen met de afslag die ik zelf al in gedachten had.
Ook de klant uit Breda krijgt dus mijn vraag.

“Nou, het beste kunt u de afslag ‘Prinsenbeek’ nemen” krijg ik als antwoord.
Ik vertel hem vriendelijk dat we niet op de A16 zitten, maar aan de andere kant van Breda, (de A27), en dat ik wel een route in mijn hoofd heb, maar dat het mogelijk was dat hij misschien een kortere weg kende. Hierbij trek ik mijn gemaakte kopie tussen mijn papieren uit, doe dan het licht aan en geef hem die.
Lange tijd blijft het stil en staart hij op de kaart. Dan komt het hoge woord eruit. “Ik weet het niet, ik ben niet zo goed in kaartlezen, ik weet echt niet waar u Breda binnenkomt. Het lijkt wel of er straatnamen ontbreken. Ik zie geen enkel bekende straat erop staan.
Is dit de hele kaart van Breda?”  “Nee, alleen het oostelijke deel mijnheer, de kant waar we binnenkomen tot ongeveer de omgeving waar u woont” is mijn antwoord terwijl ik vriendelijk blijf glimlachen. Ondertussen denk ik in mezelf “Wat een oen (en nog wat andere dingen die ik voor me houd)”.
Uiteindelijk stel ik voor om de door mij gekozen route te volgen. “Als we in de buurt van uw straat komen, zult u vast wel het een en ander herkennen”.
Zo gezegd, zo gedaan.

Na een kwartiertje staat hij voor zijn eigen voordeur. Ik help hem met uitstappen, de koffers pakken en neem afscheid.
Bij het instappen valt mijn oog toevallig op de kopie die ik aan deze klant heb laten zien.
En plotseling wordt alles duidelijk. Geen wonder dat mijnheer er geen raad mee wist.
Hij had een kwartier lang op de kaart van DEN BOSCH zitten studeren!